Door Gilles Michiels, OPENDOEK
Inspiratie? Dat is voor Abbie Moore een kwestie van uitwisseling. De Engelse werkt voor het grootste Shakespeare festival ter wereld en richtte Hello Drama op, een organisatie voor theaterworkshops op maat in heel Europa. “In mijn workshops bestaat het foute antwoord niet.”
Moore is lid van het Shakespeare Schools Festival, waar ze de deelnemers technieken leert om alles uit hun Shakespeare-bewerking te halen. Voordien gaf ze toneelles in China en in 2016 richtte ze Hello Drama op waar ze haar eigen workshops creëert, variërend tussen diverse leeftijden, Shakespeare en improvisatie, afhankelijk van de noden van elke school of elk gezelschap. In januari werkte ze met JongDOEK rond ‘Macbeth’.
“Naast op maat gemaakte workshops zijn er formules die ik kan aanpassen aan heel wat groepen. Mensen hebben uiteenlopende uitdagingen: de één wil vooral vrienden maken, de ander wil zijn Engels verbeteren door het uitvoeren van monologen. Wie geïnteresseerd is in geschiedenis, kan Shakespeare in Wereldoorlog II plaatsen, maar andere groepen kiezen voor Narnia of een popsong als basis. Het is fijn om te zien hoe sommige oefeningen overal werken.”
Moore’s populairste introductiespel heet ‘Building a shed’. “In het spel begint iedereen in een cirkel. Persoon A gaat in het midden staan en start met het bouwen van een ingebeelde hut. Persoon B komt erbij en zegt: ‘Wat doe je?’ Persoon A zegt: ‘Een hut bouwen’. Persoon B vraagt: ‘Mag ik meedoen?’ Persoon A: ‘Natuurlijk’. Daarna vraagt een derde persoon uit de cirkel aan Persoon A and B ‘Wat doen jullie?’ en zij antwoorden samen. Zo gaat het voort. Het bijzondere is dat iedereen de scène op zijn manier kan spelen: je kunt fluisteren, een astronaut spelen of doen alsof je een paard berijdt. Iedereen steunt jouw idee, hoe gek ook, want de anderen moeten in dezelfde stijl als jij meespelen. Aan het eind heeft iedereen samen een hut gebouwd.”
Talenten Voor Het Leven
Bij haar workshops zoekt Moore gedeelde verhalen in wat op het eerste gezicht ver van elkaar ligt. “We leven niet meer in Shakespeares wereld, maar we kunnen ons nog steeds verhouden tot zijn stukken. Op dezelfde manier kan theater jongeren en ouderen samenbrengen. Ik denk dan aan een intergenerationeel project waar de focus ligt op leren van elkaar. Neem nu een woordenspel waarin jong en oud elkaar kunnen interviewen om daarna elkaars monologen te vertolken. Ouderen kunnen jongeren vragen naar hun toekomstplannen en zelf kunnen ze vertellen over opgroeien of de dromen uit hun jeugd. Door elkaars tekst te spelen leg je de nadruk op empathie.”
“Voor mij dient theater namelijk ook om talenten voor het leven aan te leren, en ieders zelfvertrouwen te stimuleren. Het is belangrijk dat iedereen betrokken wordt. Niemand zal zeggen dat je antwoord fout is. In het theater kun je niets op het internet op zoeken. Shakespeare is er niet meer, dus we kunnen onze eigen interpretaties van zijn werk ontdekken. Experimenteren mag. Dat is waar workshops voor dienen.”
Lees het volledige magazine hier: https://www.opendoek.be/sites/default/files/opendoek-magazine-maart-2019_web.pdf
(c) Gilles Michiels, OPENDOEK 2019
Comments